Slappe lach momenten zijn wat mij betreft de beste momenten. Gewoon dat je even helemaal niet meer bij kunt komen omdat er iets gebeurde, je iets hoorde of iets deed waardoor je keer op keer in de lach kan schieten. Die kleine dingen die een hele hoop goed kunnen maken. Nu zal het hier misschien niet zo grappig overkomen als op het moment dat ik het meemaakte, maar ik ga vijf van deze geweldige slappe lach momentjes proberen te beschrijven.

De wind je die je weg waait

Oke, laat ik even bij het begin beginnen: Iedere morgen wanneer ik naar mijn werk reis, moet ik het laatste stukje lopen. Dit is een stukje langs een hoog gebouw. Als er wind staat en je voorbij dat gebouw loopt kan het wel eens zijn dat daar ineens, uit het niets, die windvlaag is. En als die windvlaag er dan is kan hij best kort door de bocht komen met als gevolg dat je ineens aan de andere kant van de stoep loopt. En dan, tussen al die stoeiende mensen tegen de wind, zie iemand hardop (!) en als een idioot lachen. Voor de volgende keer; dan kun je gerust gedag zeggen want dan heb je een grote kans dat ik dat ben. Die tegenwind werkt nogal op mijn lachspieren, geen idee waarom maar het is gewoon best wel grappig soms.

Slappe lach in de sauna

Ik was laatst voor het eerst naar de spa met een vriendinnetje. We besloten een 90 graden muziek sauna in te gaan. Eenmaal gesetteld en wel, lagen we lekker op te warmen tot ik besefte dat ik geen muziek hoorde maar vooral heel veel gepraat van buiten. Nu bleek dat wij de deur niet goed hadden dicht gedaan want onze mede sauna’er  liep nog net niet boos naar de deur toe om hem dicht te doen. En tadaa, daar was de muziek! Nou echt, ik weet niet wat hier nu zo grappig aan was, maar ik kwam niet meer bij en de tranen liepen over mijn wangen. Ik vond het zo grappig dat wij als domme noob’s daar lagen te fluisteren dat we geen muziek hoorde en dat dat gewoon door onze eigen schuld kwam. Alleen.. Nu ik dit zo beschrijf klinkt dit totaal niet grappig. Maar geloof me; ik vond het bijzonder grappig op dat moment!

De slappe lach door je kat

Wat dit puntje betreft ben ik denk ik niet de enige. Ik heb namelijk een aantal keren per week dat ik helemaal dubbel lig om mijn kat. Echt hoor, ze is af en toe zo dom en dat maakt haar vooral zó grappig. Zo is ze op dit moment gek op mijn bureau stoel en als ze niet buiten is dan ligt ze daar. Prima, maar in het weekend wil ik daar ook nog wel eens zitten. En dan kan ze me echt niet uit staan. Zo was ik laatst mijn nagels aan het doen en moest ik even wat pakken. Ik had expres nog wat op mijn stoel gelegd zodat ze er niet op kan gaan zitten.. Je kon me opvegen toe ik weer boven kwam en haar om het hoekje van de rugleuning zag spieken en ze gewoon boven op alle spullen was gaan liggen. Dat zeg ik, ze is af en toe net een eigenwijze kleuter!

Ooit gehoord van een stropdas die je de slappe lach bezorgt?

Nou, bij deze kan ik je vertellen dat je er wel eens over gelezen hebt. Ik heb namelijk een tijdje geleden in de kreukels gelegen dóór een stropdas. Mijn broertje had een halloween feestje en had daarvoor een ‘bebloede’ stropdas gekocht. Ten eerste kwam ik al niet meer bij toen het na de 5de keer nog niet lukte om hem om te doen en vervolgens kon ik niet normaal naar m’n broertje kijken. Het zag er zo vreemd uit of zo, ik kan het niet beschrijven maar ik kan er zo weer om in een deuk gaan liggen.. Klinkt ook vast totaal niet grappig nu maar geloof me, de tranen liepen over mijn wangen.

Iets vertellen en iets lezen/zien gaat niet altijd goed samen..

Ik was met mijn collega onderweg naar een klus. Ik was iets over een vakantie aan het vertellen terwijl we langs een zilveren kruis gebouw zoefde. “balbaabblala vakantie zilveren kruis’ was toen random mijn zin. Zo random dat ik mezelf de slappe lach bezorgde. Ik las het woord, was totaal iets anders aan het vertellen en plots komt dat woord in mijn mond en verpest het mijn verhaal. Of nou ja, er klopte gewoon helemaal niks van. Net als dat moment dat jij iets aan het opschrijven bent, iemand iets hoort zeggen en dan precies dat opschrijft. Ik kan van dat soort domme momentjes zo de slappe lach krijgen. Slaat werkelijk waar nergens op! Maar eerlijk; dat zijn wel dé mooiste momenten!

Waar kreeg jij voor het laatst de slappe lach van?