Ik deed afgelopen week iets waarvoor ik uit mijn comfortzone moest stappen. Ik ging naar de sportschool (!) en volgde met een vriendin en haar vriend een lesje yoga. Iets wat ik nog niet eerder had gedaan en wat ik eigenlijk, misschien ergens, best wel spannend vond. Ik vertel je dan ook graag hoe dit is bevallen en of het voor herhaling vatbaar is!

Vroeger heb ik gedanst. Een flinke aantal jaren en ook wel meerdere uren per week. Sinds ik daar een paar jaar geleden mee gestopt ben doe ik vrijwel niets meer. Of tenminste, ik fiets naar de bus en weer terug is. Echt iets aan sport doen kun je dat dus niet echt noemen. En daar moest maar weer eens verandering in komen.

Maar jij bent toch helemaal geen yoga-achtig persoon?

Toen ik een kleine twee weken geleden met een vriendin de middag doorbracht bij de Manzo’s kwam ter spraken dat zij bij de sportschool iedere vrijdag onder andere een yoga les volgde. In eerste instantie dacht ik dat zij helemaal niet zo ‘zweverig’ persoon was, want dat is altijd waar ik aan denk als ik yoga aan yoga denk. Ze overtuigde me ervan dat dat dus helemaal niet het geval is. Het zou zelfs  intensief zijn én rustgevend tegelijkertijd. Omdat ik weer wat wilde gaan doen werd deze ‘niet yoga achtig/zweverige’ nieuwsgierig en sloten we een deal; ik zou de week erop een proefles mee gaan doen. Eens kijken of ik dit misschien wat zou gaan vinden..

De eerste keer yoga

En toen was het vrijdag. Ten eerste begon het al slecht; ik had sinds ik thuis was niet meer naar buiten gekeken en kwam er dus achter dat het ineens wit was. Er lag sneeuw. En de sportschool is aan de andere kant van de stad waardoor ik liever de auto pak dan de fiets. Maar ja, sneeuw en in de auto is ook niet echt mijn favoriete. Na wat twijfelen heb ik mezelf erover heen kunnen zetten, ben ik de auto ingestapt en heelhuids bij de sportschool aangekomen.

We begonnen de les met onze ogen dicht en moesten onze ademhaling volgen. Op dat moment twijfelde ik echt even waar ik was beland. Ten eerste kon ik amper mijn ogen dicht houden omdat ik de rust niet kon vinden en ten tweede had ik het idee dat de hele sportschool naar mij keek. Want overal was glas. Ik besloot er niet te lang bij stil te gaan staan en het gewoon te doen. Want waarom kunnen andere het wel en ik het niet? Een beetje ongemakkelijk probeerde ik me langzaam maar zeker over te geven. En dat lukte.

Dus, gaan we dit vaker doen Fleur?

Het was zelf zo erg dat het bijna fijn was. Ik wist ineens weer waar ook al weer al die spieren zitten die je normaal gesproken niet voelt. Het was fijn om zo hard te trillen door je buikspieren dat je bijna bang bent dat je als een shakend ding op je matje ligt. Zo erg dat je vervolgens de slappe lach krijgt omdat die vriendin compleet de verkeerde kant op gaat. En dat allemaal binnen een uur. En écht, ik heb spieren gevoeld waarvan ik niet wist dat ik ze had.

Eerlijk? Ja, ik denk dat ik dit vaker ga doen. Hij staat voor volgende week alvast in de agenda. Het is fijn, ook echt wel ergens rustgevend omdat je even met iets anders dan ‘normaal’ bezig bent en het is helemaal niet zo zwevend als ik voorheen dacht. En wie weet pakken we binnenkort ook nog wel een lesje zumba mee! Eens kijken hoelang ik dit allemaal vol ga houden..

Wat is jouw ervaring met yoga?

Deze foto komt van Pexels