Een flinke tijd heeft dit boek in mijn kast op mijn tbr stapel liggen shine; maar ik heb ‘De kleur van colorado’ van Rebecca Yarros eindelijk kunnen lezen. En wel; tijdens mijn vakantie! De perfecte omgeving, wat mij betreft om dit boek erbij te pakken. Wat ik er van vond vertel ik je met heel veel enthousiasme in deze recensie!

Altijd als ik op vakantie ga dan heb ik (net zoals ik dat ook heb met kleding) BOEKENCRISIS. Ik zorg altijd dat ik met een nieuw boek op vakantie kan gaan. Maar als je nog een to be read list van hier tot ergens in tokio of nog verder hebt liggen: WAAR MOET JE DAN BEGINNEN? Gelukkig drong dit nieuwe pareltje van Rebecca Yarros steeds meer naar boven en heb ik uiteindelijk besloten dit boek mee op vakantie te nemen. Vlak voor vertrek kocht ik het ebook en heb ik hem nog op de valreep op mijn e-reader (iets met zonde om fysieke boeken mee op vakantie te nemen want stel dat hij gebruikssporen krijgt…) gezet.

Waar ‘De kleur van Colorado’ van Rebecca Yarros over gaat

“Camden Daniels, de hoofdpersoon in ‘De kleur van Colorado’ van Rebecca Yarros, zou zijn verleden het liefst achter zich laten. Zes jaar geleden keerde hij terug van het slagveld zonder zijn jongere broer. Niemand in zijn thuisstad Alba in de Amerikaanse staat Colorado kon hem dat vergeven, vooral zijn vader niet. Dus vertrok Camden – voorgoed. Of dat dacht hij tenminste. Want als zijn vader begint te dementeren, heeft hij geen keus. Hij gaat terug naar huis. Terug naar het verraad, terug naar de pijn én terug naar Willow, de vrouw die hij nooit heeft kunnen vergeten. ‘De kleur van Colorado’ is een aangrijpend verhaal over oorlog, alzheimer, maar boven alles liefde. Rebecca Yarros schreef eerder de succesvolle Flight & Glory- en Renegades-series, en de standalone ‘De laatste brief’.”

De kleur van Colorado had mij geheel in zijn greep

Ja, ik weet niet wat er gebeurde; maar ik zat er compleet in. Ik maakte kennis met Camden en Willow en kon ze niet meer los laten. Zowel de gebeurtenissen in het verhaal als de omgeving van Colorado, of nouja eigenlijk meer Alba, nestelde zich in mij. Misschien kwam het door mijn omgeving (ook iets met hoge bergen en bizar uitzicht) dat het mij zo trok en zo levendig als Rebecca daar over wist te schrijven, of misschien wel de totaliteit van het verhaal… Het liet mij in ieder geval niet los.

De schrijfstijl van Rebecca is zoals ik hier boven al eens noemde ontzettend levendig (althans, dat ervoer ik in zowel dit boek als andere boeken van haar) en daardoor kon ik mij denk ik ook makkelijk verplaatsen in zowel Camden als in Willow. Het verhaal heeft ook een mooi rauw randje wat je aan het denken zet. Eentje waarvan je hoopt dat het jouw of je naasten niet overkomt, maar waarvan je helaas te vaak hoort dat het wel gebeurt. En de impact die dit heeft op dit verhaal vind ik zo heftig en goed herkenbaar beschreven. Ja, het pakte mij echt en het liet mij niet meer los.

Rebecca Yarros haalt met ‘De kleur van Colorado’ twee werelden dicht bij elkaar

Met andere woorden; ik heb genoten. Ik heb een brok in mijn keel weggeslikt omdat sommige dingen wel heel dichtbij kwamen en hier en daar ook wel heel hard om bepaalde scenes moeten lachen. Rebecca Yarros heeft met dit verhaal twee werelden dichter bij elkaar weten te brengen. Ze laat zien dat mensen veel doen om dingen anders te kunnen laten lijken en dat als het er op aan komt 99% van de tijd familie en liefde voorop staat. Hoe hard van aard een persoon ook is. Kortom; ik heb Willow en Camden in mijn hart gesloten en laat ze niet meer gaan!

Ik gaf dit boek 5 sterren!

Schaf hier de kleur van Colorado aan. 

Heb jij al eens een boek van Rebecca Yarros gelezen?

Dit boek kreeg ik opgestuurd.

Deze blog bevat een affiliatie link.