In de afgelopen twee weken heb ik ‘De laatste brief’ van Rebecca Yarros gelezen. Een boek dat niet op de planning stond om te gaan lezen maar die ik spontaan wel ben gaan lezen. Inmiddels heb ik hem uit en vertel ik je met alle liefde meer over dit bijzondere verhaal!

Inmiddels heb ik binnen twee maanden twee boeken van deze toch wel geweldige auteur uit en eerlijk; Rebecca Yarros begint steeds meer tot een van mijn favoriete auteurs te horen. Want écht; ik dacht dat De kleur van Colorado mijn hart had gestolen… Maar De laatste brief heeft hem niet gestolen maar ook gebroken. En dat in positieve zin.

Waar ‘De laatste brief’ over gaat

“Ella werd op haar negentiende moeder van een tweeling en runt nu, vijf jaar later, een bed & breakfast. Ze heeft per brief contact met Beckett, die met haar overleden broer in het leger zat. Dan komt Beckett zonder dat ze het weet terug van uitzending en gaat hij in haar B&B logeren om haar te helpen. Zij moet daar niets van hebben, ze kan het toch wel alleen? Maar haar kinderen zijn gek op hem. In “De laatste brief’ laat Rebecca Yarros zien dat hoe sterk je ook bent, de liefde vaak nog sterker is.”

Rebecca Yarros heeft mij helemaal met ‘De laatste brief’ ingepakt

Ja, jeetje jongens. Wat een boek. Ik heb hem uit, ben er nog niet helemaal van bekomen maar wil je wel graag vertellen wat ik er van vond. Want dit boek is écht fenomenaal. Wat emoties betreft heeft Rebecca Yarros hier zeker er een overdosis van in gedaan.

Je leeft vanaf de eerste letters in het boek mee met Ella, gaat van haar kinderen Colt en Maisie houden en bent nieuwsgierig naar wie Chaos en Becket zijn. Kortom; vijf personages die je vanaf de eerste bladzijde niet meer los kunt laten. Vervolgens vermoed je wat er gaat gebeuren maar krijgt Rebecca Yarros het voor elkaar om het dan allemaal nog even een compleet andere wending te geven. Een wending waardoor de emoties alle kanten op vliegen en het verhaal zich zo in je gedachten nestelt dat je er onbewust de hele dag mee bezig ben tot je verder kunt lezen.

Nu is het zo dat ik wel vaker een goed boek met een brok in mijn keel lees. Maar zelden pink ik echt een traantje weg, tot op heden was dit alleen het geval bij Sterrenhemel en Nooit meer van Colleen Hoover, maar dit boek jongens… Je zou het eigenlijk geen ’traan weg pinken’ kunnen noemen, want ik heb me een partijtje (lelijk; p) liggen janken in bed tijdens de laatste hoofdstukken… BIZAR! Ik wist niet wat mij overkwam en kon ook gewoon niet stoppen. Het was een waar tranendal. Want echt jongens, dit verhaal. Zó heftig, écht en zó goed! Ik heb hem dan ook gelijk in mijn favoriete top 3 geplaatst, want ‘De laatste brief’ zal ik niet snel vergeten<3.

Schaf hier het geweldige boek ‘De laatste brief‘ aan.

Heb jij al eens wat gelezen van Rebecca Yarros?