In ‘Alles is nu’ maakte ik net als vele andere kennis met Amy Giles. Afgelopen September mochten we daar ook kennismaken met het tweede pareltje van Amy Giles: De scherven. Het heeft even geduurd voor ik ruimte had, maar ik heb ‘De Scherven’ gelezen en vertel je er graag meer over in deze recensie!

Ik voelde dat de tijd rijp was om aan ‘De scherven’ te beginnen. Van de achterflap en de reacties van andere bookstagrammers rondom dit boek kreeg ik het idee dat het best wel een heftig verhaal zou zijn. Dus ik wilde er wel volledig op kunnen focussen. En dat was de afgelopen twee weken het geval.

Waar ‘De scherven’ van Amy Giles over gaat

“De buurt waar Jessica en Lucas wonen wordt in ‘De scherven’ van Amy Giles opgeschrikt door een tragedie. In het jaar na de schietpartij, waarbij ze allebei hun broer verloren, begint Lucas met kickboksen en probeert hij de wereld mooier te maken met random acts of kindness. Jess zorgt voor haar depressieve moeder en doet haar best om rond te komen. Als Jess en Lucas elkaar ontmoeten, herkennen ze iets in elkaar. Ze ontdekken dat twee scherven elkaar misschien wel geluk kunnen brengen. Zolang ze elkaar geen pijn doen.”

Hoe ik ‘De scherven’ van Amy Giles beleefd heb

Ja, dit is wel echt een boek dat ik beleef heb. Zoals de achterflap tekst hierboven al laat doorschemeren is het een heftig boek. En dat was ook zeker zo. Ik heb vanaf het begin tot het einde compleet mee geleefd met de rugzakken van Lucas en Jessica. Twee hoofdpersonages die ontzettend mooi beschreven zijn, die in je hart kruipen en waarvoor je vanaf het begin al hoopt dat alles gaat goed komen.

Waar veel boeken dan over een schietpartij zouden gaan gaat dit verhaal juist over het jaar erna en in dit geval twee overlevers. Twee mensen waarmee je, gaandeweg, mee mee vecht om alles op het rechte pad te krijgen maar waarbij je ook de diepe dalen ervaart rondom het verlies. En dat heeft Amy Giles zo realistisch in ‘De scherven’ weten te beschrijven. Alsof het voor je ogen gebeurt, alsof jij die hoofdpersonages bent en alsof jij het hele verhaal beleefd eigenlijk als derde persoon.  Dit is een heel bijzonder en sterk verhaal over verlies, rouw en je leven weer moeten opbouwen. Kortom; ook deze keer heeft Amy mij weer geraakt. En ik kan je dit boek ook zeker aanraden!

Heb jij al eens iets van Amy Giles gelezen?

Ik kreeg dit boek opgestuurd.