Recensie: Gewoon zoals we zijn – Emma Anna
Het derde (!) boek van Emma Anna dat ik mocht lezen is ‘Gewoon zoals we zijn’. Ik kan je vast verklappen; dit boek heeft mijn hart veroverd! Ik vertel je in deze recensie dan ook maar al te graag meer over dit heerlijke boek.
Toen Emma Anna mij een paar weken geleden vroeg of ik interesse had om haar nieuwste boek te recenseren hoefde ik niet lang na te denken. De vorige boeken die ik van haar las Hartendief en Ooit in September waren onwijs goed bevallen, dus dit boek daar was ik ook wel nieuwsgierig naar! Nadat ik de nieuwste van Colleen Hoover had uitgelezen besloot dan ook ik gelijk door te pakken in ‘Gewoon zoals we zijn’.
Waar ‘Gewoon zoals we zijn’ van Emma Anna over gaat
“Door een zware infectie belandt de tweeëntwintigjarige Guus in het ziekenhuis. De infectie is zo ernstig dat zijn hand en een gedeelte van zijn onderarm geamputeerd moeten worden. Wanneer hij wakker wordt uit de zware operatie, komt hij tot de conclusie dat hij hallucineert.
O nee, toch niet!
Degene die hem verpleegd is niemand minder dan Emilio, de jongen op wie hij op de middelbare school jarenlang heimelijk verliefd was. Het kan gewoonweg niet erger…
Emilio is verbijsterd wanneer hij wordt ingedeeld om Guus Brandts Buys te verplegen. Guus was die ene jongen die tot het rijke, populaire groepje op school behoorde. De enige keer dat ze met elkaar hebben gepraat, was toen Guus zich in een benarde situatie bevond.
Emilio twijfelt of hij hem niet beter kan overdragen, want hij merkt dat hij extra begaan is met deze patiënt. En dat wordt alleen maar erger wanneer hij een gesprek afluistert tussen Guus en zijn vriendinnen…
Wat ik van ‘Gewoon zoals we zijn’ van Emma Anna vond
Ik weet niet hoe Emma Anna het voor elkaar krijgt.. Maar ook deze keer had ze me weer te pakken. Ik zat er namelijk vanaf het begin tot het einde helemaal in. Of nou ja, ik moest even wennen aan de personages, omdat het ergens toch wel weer anders was als ik voorheen had gelezen, maar toen ik die eenmaal in mijn hart had gesloten ging ik als een speer.
Want eerlijk; Zowel Guus als de Italiaanse (en hoe dit ook beschreven wordt *hartjes emoticon*) Emilio zijn twee hele fijne personages. Je leert ze kennen en hun leven gaat op dat moment in een stroomversnelling. Een stroomversnelling van emoties, ontdekkingen en acceptatie. Je groeit dan ook van het begin tot het einde met hun mee. Allebei op hun eigen manier.
En dan ook de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt; Een influencer met rijke ouders waarbij het een soort van vanzelf gaat en een harde werker met een knusse Italiaanse achtergrond. En juist vanwege de omgeving, vooroordelen en de struggle om het willen zijn wie je bent en wat je omgeving daar van vindt en of denkt, dat maakt dit verhaal zo ontzettend diepgaand. En fijn om te lezen. Want uiteindelijk is dat hetgeen waardoor het bij mij (voor mijn doen) snel ging.
Ja, het is simpel: Emma Anna did a good job! En ik kan niet wachten om nog meer moois van haar te lezen!
Schaf hier Emma Anna haar ‘Gewoon zoals we zijn’ aan.
Heb jij al eens wat van Emma Anna gelezen?
In deze blog maak ik gebruik van affiliate links.
Dit boek kreeg ik opgestuurd.