Recensie: Zomer aan de kust – RaeAnne Thayne
Ik mocht voor de World of Romance boekenlounge het boek ‘Zomer aan de kust’ lezen van RaeAnne Thayne! Een schrijfster waar ik nog niet eerder van gehoord had, laat staan iets gelezen. Dus een kleine drie weken geleden begon ik aan dit zomerse boek. En in deze recensie vertel ik je wat ik er van vond.
Waar Zomer aan de kust van RaeAnne Thayne over gaat
“Als oudere zus van de tweeling Violet en Lily, viel Cami Porter er altijd een beetje buiten. Na de scheiding van hun ouders, toen de tweeling met hun moeder naar Cape Sanctuary vertrok en Cami met haar vader in LA achterbleef, groeiden ze nog verder uit elkaar. Bijna twintig jaar later krijgt Cami het vreselijke nieuws dat Lily is omgekomen terwijl ze een klein meisje het leven redde, en ze reist af naar Cape Sanctuary om bij haar moeder en Violet te zijn.
Als advocaat kan Cami haar moeder bovendien helpen voorkomen dat Lily’s droom, een glamping bij Moongate Farm, om zeep wordt geholpen door een wispelturige huurbaas. Dit blijkt nog niet zo gemakkelijk – helemaal omdat de man in kwestie, Jon, niet alleen bijzonder lastig, maar ook bijzonder aantrekkelijk is.
Ook Violet valt het verdriet om haar zus zwaar. Hoe moet ze verder, nu een deel van haar er niet meer is? Wat het nog verwarrender maakt, is dat het meisje dat Lily redde uitgerekend het dochtertje is van Alex, de man die ooit haar hart brak – maar die steeds lastiger valt te ontlopen…“
Wat ik van ‘Zomer aan de kust’ vond
Zomer aan de kust is zo’n boek dat ik in de boekenwinkel links zou laten liggen. Gewoon omdat de titel mij niet per se nieuwsgierig maakt. Maar omdat we hem voor de boekenlounge gingen lezen was dit toch wel de kans om het te proberen. En eerlijk; het was een heel fijn verhaal tussendoor.
Een luchtig ‘boekje’ met een zwaarder thema en een in een fijne omgeving. Ik kreeg een beetje de Virgin River vibes er van. Dat maakt dat ik hem uiteindelijk toch wel wilde uitlezen. Ondanks dat het niet van harte ging.
Toch vond ik het wel een fijne schrijfstijl en fijne personages die je gaandeweg steeds beter leert kennen. Zo had ik in eerste instantie een heel ander beeld van Cami dan toen het boek klaar was. Hier en daar vond ik het soms wel wat langdradig, mede daardoor ging het lezen niet per se zo van harte, maar dat maakt niet dat het verhaal niet goed was.
Juist door de verschillende personages, een gemeende deler; rouw en de verschillende achtergronden, maakte het verhaal fijn om te lezen. En Ik meer wilde weten hoe het per personages in elkaar zat en dat ik echt wel een bepaalde feeling bij het verhaal kreeg.
Kortom; dit is een perfect boek voor de (hopelijk) zomerse dagen of een zomerse feeling met een diepere laag!